پراپ تریدینگ (Proprietary Trading) یک نوع سرمایه‌گذاری است که در آن شرکت‌های سرمایه‌گذاری بزرگ، سرمایه را در اختیار تریدرها قرار می‌دهند تا با استفاده از آن در بازارهای مالی معامله کنند. سپس سود حاصل از معاملات بین شرکت سرمایه‌گذاری و تریدر با نسبت‌هایی که در قرارداد اولیه تعیین شده است، تقسیم می‌شود.
در این مدل سرمایه‌گذاری، تریدرها به عنوان کارکنان شرکت به صورت مستقیم برای شرکت فعالیت می‌کنند و از سرمایه شرکت برای انجام معاملات استفاده می‌کنند. هدف اصلی پراپ تریدینگ، کسب سود برای شرکت سرمایه‌گذاری است و تریدرها به عنوان عاملان اصلی در این فرآیند عمل می‌کنند.
بانک‌ها و سایر مؤسسات مالی به منظور کسب سود اضافی در این نوع تجارت فعالیت می‌کنند. این نوع تجارت هم برای شرکت‌هایی که سرمایه در اختیار معامله گران می‌گذارند و هم برای معامله‌گران دارای سود است. شرکت‌های پراپ تریدینگ اغلب نسبت به سرمایه‌گذاران عادی برتری دارند، زیرا از اطلاعات بیشتری درباره روند بازار برخوردار هستند و از نرم‌افزارهای پیچیده مدل‌سازی و معاملاتی نیز بهره‌مند می‌شوند.
معامله‌گران پراپ از استراتژی‌های مختلفی مثل آربیتراژ ادغام، آربیتراژ شاخص، تجارت کلان جهانی و آربیتراژ نوسانات برای به حداکثر رساندن بازدهی در معاملات استفاده می‌کنند. در پراپ تریدینگ، معامله‌گران اختصاصی به نرم‌افزارهای پیچیده و مجموعه‌های اطلاعاتی خاصی که توسط شرکت فراهم شده دسترسی دارند که در تصمیم‌گیری‌های حیاتی به آن‌ها کمک بسیاری می‌کند.
شرکت‌های پراپ تریدینگ در تلاشند با استفاده از تجربه، تحلیل‌های دقیق و استراتژی‌های منحصر به فرد، سود بیشتری را نسبت به سایر شرکت‌ها کسب کنند پراپ تریدینگ برای شرکت یا موسسه‌ای که سرمایه را در اختیار معامله‌گران قرار می‌دهد، مزایای متعددی دارد. از جمله:
- دسترسی به تخصص و تجربه: با استفاده از پراپ تریدینگ، شرکت یا موسسه می‌تواند از تخصص و تجربه معامله‌گران حرفه‌ای بهره‌برده و به صورت مستقیم به سبد معاملاتی که توسط این معامله‌گران مدیریت می‌شود، دسترسی داشته باشد. این امر به شرکت این امکان را می‌دهد تا از مهارت‌ها و دانش معامله‌گران حرفه‌ای بهره‌برده و به بهبود عملکرد سرمایه‌گذاری خود بپردازد.
- کاهش هزینه‌ها: با استفاده از پراپ تریدینگ، شرکت می‌تواند هزینه‌های مرتبط با اجاره یا استخدام معامله‌گران حرفه‌ای را کاهش دهد. به جای استخدام معامله‌گران و تشکیل یک تیم معاملاتی داخلی، شرکت می‌تواند سرمایه خود را در اختیار معامله‌گران حرفه‌ای قرار داده و هزینه‌های مرتبط با حقوق، بیمه، آموزش و سایر امور مدیریتی را کاهش دهد.
- تنوع در سبد سرمایه‌گذاری: با استفاده از پراپ تریدینگ، شرکت می‌تواند به صورت همزمان در چندین بازار و صنعت معامله کند و سبد سرمایه‌گذاری خود را تنوع بخشید. این امر به شرکت امکان می‌دهد تا ریسک سرمایه‌گذاری خود را بهبود داده و از نوسانات قیمت‌ها در بازارهای مختلف بهره‌برداری کند.
- مدیریت بهتر ریسک: با استفاده از پراپ تریدینگ، شرکت می‌تواند ریسک سرمایه‌گذاری خود را بهبود بخشد. با تنوع در سبد سرمایه‌گذاری و استفاده از معامله‌گران حرفه‌ای، شرکت می‌تواند ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری را تنظیم کند و استراتژی‌های ریسک مناسب را اجرا کند.
- افزایش سرعت عملکرد: با استفاده از پراپ تریدینگ، شرکت می‌تواند از سرعت و کارآیی معامله‌گران حرفه‌ای بهره برد این امر به شرکت امکان می‌دهد تا عملکرد سرمایه‌گذاری خود را بهبود بخشد و به نتایج سریع‌تری دست یابد.
- استفاده از منابع داخلی: شرکت‌های پراپ تریدینگ با استفاده از منابع مالی خود، می‌توانند بدون نیاز به سرمایه گذاری مشتریان، در بازارهای مالی فعالیت کنند. این امر به آن‌ها اجازه می‌دهد که به طور مستقل و بدون وابستگی به سرمایه گذاران خارجی، تجارت خود را ادامه دهند.
در پراپ تریدینگ، میزان سود برای معامله‌گر بستگی به سیاست‌های خاص شرکت یا سیاست‌های سرمایه‌گذاری دارد. این سیاست‌ها ممکن است در شرکت‌های مختلف متفاوت باشند. اما به طور کلی، شرکت‌های بزرگ پراپ تریدینگ دو مدل سیاست پرداخت سود به معامله‌گران دارند.
- حقوق ماهانه: در این حالت، تریدر حقوق ثابت و ماهانه دریافت می‌کند. به عبارت دیگر، سود یا ضرری که تریدر در معاملات خود کسب می‌کند، تأثیری بر دریافتی ماهانه‌اش ندارد. تریدر به صورت مشابه با یک کارمند برای شرکت عمل می‌کند.
- سود درصدی: در این حالت، شرکت پراپ تریدینگ بخشی از سود حاصل از معاملات تریدر را به او باز می‌گرداند. معمولاً این درصد بین 50 تا 80 درصد قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، اگر تریدر سودی کسب کند، بخشی از آن سود به او تعلق می‌گیرد. این مدل معمولاً مورد استقبال معامله‌گران و شرکت‌های سرمایه‌گذاری قرار می‌گیرد.
برای مثال، فرض کنید یک شرکت سرمایه‌گذاری به یک تریدر یک حساب با سرمایه 50 هزار دلار می‌دهد. تریدر با این حساب به معاملات فارکس می‌پردازد و در پایان ماه سودی حدود 10 درصد (5 هزار دلار) به دست می‌آورد. سپس شرکت با استراتژی‌های خود و بر اساس قراردادی که با تریدر تنظیم کرده است، بخشی از سود نهایی را به تریدر باز می‌گرداند. میزان سود و سیاست‌های پراپ تریدینگ در هر شرکت ممکن است متفاوت باشد و بسته به شرایط و قراردادهای موجود تغییر کند.