مفهوم جفت ارز، از اساسیترین مفاهیمی است که به عنوان فعال بازار فارکس و تریدر لازم است با آن آشنا باشید.
در صورت فعالیت در بازارهای سرمایه و مالی، قطعا این عبارت به گوشتان خورده است؛ جفت ارز یا currency pair.
ترکیب و جفتکردن دو ارز (ارزهایی مثل دلار، یورو، ریال و همچنین ارزهای دیجیتالی) به منظور انجام برخی معاملات بر پایه ارزش ارزهای جفت شده، روشی مرسوم در معاملات بازارهای یادشده بوده است. هرکدام از این جفتها را یک جفت ارز مینامند. جفت ارزها را cross هم مینامند.
برای مثال پس از نوسانات شدید نرخ ارز در کشور ما، جفت ارز دلار و ریال، جفت ارزی مهم به شمار میرود.
نکته مهم این است که جفت ارزها، از نظر ارزش سرمایه گذاری، بازار و به طور کلی از نظر شرایط، موقعیت یکسانی ندارند و بایکدیگر متفاوت هستند.
مقایسه ارزها با یکدیگر و همچنین تعیین نرخی برای تبدیل آنها به یکدیگر، نقش اصلی این جفتها میباشد.
همانطور که توضیح داده شد، جفت ارزها ساختارهایی زوج هستند. ارز اول، در قسمت ابتدایی نوشته میشود و ارز مبنا و اصلی به شمار می آید. در بخش دوم، ارز ثانویه نوشته میشود که اصطلاحا به آن "کیوت" گفته میشود.
با چنین ساختاری در واقع ارز اول و اصلی در حال مقایسه و قرارگیری برابر ارز دوم یا ارز کیوت است.
مثلا در جفتارز یورو/ دلار آمریکا، یورو ارز اصلی است و دلار آمریکا به عنوان ارز کیوت یا ثانویه شناخته میشود. وقتی عدد مخصوص نرخ مقابل این جفت قرار بگیرد، در واقع کاربر میتواند بفهمد که برای خرید یک یورو چه مقدار دلار آمریکا نیاز دارد.
انواع مختلف جفت ارزها:
سه گروه مختلف به طور کلی برای جفت ارزها درنظر گرفته میشود. هر کدام از جفت ارزها بسته به میزان فعالیت در بازار و نقدینگی ایجاد شده، در این گروه ها دسته بندی شوند:
- جفت ارزهای اصلی (major)
- جفت ارزهای کوچک (minor)
جفت ارزهای اصلی: جفتهایی که بیشترین تعداد و حجم معاملات را شامل میشوند، Major یا اصلی نامیده میشوند. جفتهای اصلی از نظر معاملهگران بازار فارکس، جذابترین جفتهای موجود در تمام بازارهای بینالمللی هستند. در تمام جفت ارزهای اصلی دلار امریکا وجود دارد.
جفت ارزهای کوچک: به طور کلی جفتهای ارزی که ارز دلار آمریکا یک طرف آنها نباشد، جفت کوچک نامیده میشوند. متداولترین جفتها از این گروه، ارزهای اصلی پوند انگلیس، ین ژاپن و یورو میباشند.