اختیار معامله‌ها از نظر سبک اعمال به دو دسته کلی تقسیم می شوند: اختیار معامله اروپایی و اختیار معامله آمریکایی
اختیار معامله اروپایی:
اختیار معامله اروپایی، به آن دسته از اختیار معامله‌هایی گفته میشود که اعمال آن‌ها فقط در زمان سررسید تعیین شده، انجام میگیرد و خریدار اختیار معامله هیچ‌گاه قبل از زمان سررسید ذکر شده در اختیار معامله، اجازه استفاده از اختیار معامله خود را ندارد. قراردادهای اختیار معامله در بورس کالای ایران، با روش اعمال اروپایی راه‌اندازی میشود.
اختیار معامله آمریکایی:
تفاوتی که این نوع اختیار معامله با اختیار معامله اروپایی دارد در زمان مجاز برای اعمال این اختیار معامله‌ها است. اختیار معامله‌های آمریکایی برخلاف اختیار معامله‌های اروپایی در هر تاریخی قبل از زمان سررسید قابل اعمال هستند. مثلا اگر یک اختیار معامله آمریکایی برای مدت ۶ ماه بسته شده باشد، چنانچه قبل از ۶ ماه (مثلا بعد از ۳ ماه از زمان انعقاد اختیار معامله)، خریدار اختیار معامله احساس کند که با اعمال اختیار معامله خود، از سود خوبی برخوردار میشود می‌تواند در همان زمان اختیار معامله را اعمال و از حق خود استفاده کند.
قرارداد اختیار معامله برمودایی:
قرارداد اختیار معامله برمودایی در واقع ترکیبی از قراردادهای اختیار معامله آمریکایی و اروپایی می‌باشد. به این صورت که، تاریخ‌هایی را از قبل یا برای قبل از سررسید مشخص کرده باشند.
به طور کلی اختیار معامله به سبک آمریکایی نسبت به سبک اروپایی، به علت ریسک بالاتری که برای فروشنده اختیار معامله دارند،از قیمت بالاتری نیز برخوردار هستند.
اشتراک گذاری
ترتیبی که مدرسه اقتصادآنلاین برای خواندن مطالب سری بازار سرمایه به شما پیشنهاد می‌کند:
- بورس چیست؟
- پول و سرمایه چه تفاوتی با یکدیگر دارد؟
- آیا بورس ریسک دارد؟ چگونه آن را مدیریت کنیم؟
- سود بورس چقدر است؟ بررسی فرمول محاسبه آن
- ارکان بازار سرمایه در ایران کدام اند؟
- انواع روش های سرمایه گذاری کدام اند؟
- هرچیزی که باید در مورد صندوق سرمایه گذاری بدانید
- شخصیت مالی یا سرمایه گذاری شما چگونه است؟
- چگونه خرید و فروش سهام را شروع کنیم؟
- ملاک های انتخاب کارگزاری کدام اند؟